Μετά τις πυρκαγιές ήρθαν οι πλημμύρες, απότοκα των πρωτοφανών βροχοπτώσεων για να επιβεβαιώσουν ότι οι συνθήκες έχουν αλλάξει ριζικά. Ότι τα πρωτοφανή και τα ακραία έχουν πάψει να είναι τέτοια. Και ότι καθυστερήσεις σε αναγκαία έργα, η ολιγωρία στη συντήρηση, η άναρχη δόμηση, οι κακοτεχνίες, οι προχειρότητες και κυρίως η αποφυγή ευθύνης λόγω πολυαρχίας, που και στις προηγούμενες συνθήκες ήταν ανεπίτρεπτα, τώρα αποκτούν άλλη βαρύτητα.
Εκτός όμως από την άρση υφιστάμενων και διαχρονικών προβλημάτων, είναι απαραίτητο να προχωρήσει αυτό που επισημαίνουμε στο φετινό και στα δύο προηγούμενα υπομνήματά μας: «Άμεση επικαιροποίηση των προδιαγραφών μελετών νέων υποδομών και συντήρησης υφισταμένων αλλά και επικαιροποίηση των μέτρων και κανονισμών …». Έχουμε προτείνει μάλιστα να αναλάβει το ΤΕΕ σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο τη σύνταξή τους.
Ζούμε σε κρίσιμη εποχή συνάδελφοι και οι απαιτήσεις και οι προκλήσεις για τον κλάδο μας είναι υψηλότερες και δυσκολότερες από ποτέ.
Εμείς οι Μηχανικοί έχουμε το πλεονέκτημα να μην (παριστάνουμε ότι) τα ξέρουμε όλα. Αυτό που μας έμαθαν οι δύσκολες και απαιτητικές σπουδές μας – που οφείλουν να παραμείνουν έτσι – δεν είναι η απάντηση για κάθε ερώτημα αλλά ο τρόπος αναζήτησής της.
Για κάθε πρόβλημα υπάρχει η λύση του και αν όχι, υπάρχει η βέλτιστη αντιμετώπισή του. Την οποία μπορεί να μην γνωρίζουμε πάντα, αλλά σίγουρα γνωρίζουμε πώς και πού θα ψάξουμε να τη βρούμε.
Αυτόν τον τρόπο σκέψης, δράσης και αντίδρασης είναι απαραίτητο πλέον – και όχι απλώς ευχής έργον- να τον μοιραστούν οι έχοντες εξουσία ή /και δημόσιο λόγο.
Η φετινή ΔΕΘ δεν μπορεί παρά να είναι πεδίο διαλόγου και συνεργασίας για όλα αυτά και το περίπτερο των Μηχανικών ο πιο φιλόξενος και κατάλληλος χώρος για ανταλλαγή απόψεων με ουσία και αποτέλεσμα.