Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι, ανάμεσα στα καθήκοντα και στις αρμοδιότητες ενός φορέα εκπροσώπησης των μηχανικών, όπως το ΤΕΕ/ΤΚΜ, κατέχει ιδιαίτερη θέση, κατά τη γνώμη μου, η υπεράσπιση του σεβασμού που δικαιούται ο Έλληνας Μηχανικός κάθε ειδικότητας ως επιστήμονας και επαγγελματίας.
Για το αναγνωρισμένο διεθνώς υψηλό επίπεδο της κατάρτισής του, για τη συμβολή του κλάδου στο αναπτυξιακό γίγνεσθαι, για τον κόπο, και τον χρόνο κατάκτησης αυτής της άρτιας κατάρτισής. Ακόμα και για το κόστος επένδυσης που συνεπάγεται -για την ίδια την Πολιτεία- η διατήρηση αυτού του υψηλού επιπέδου επιστημονικής γνώσης και επαγγελματισμού, σε κάθε νέα γενιά Μηχανικών που παραλαμβάνει τη σκυτάλη από τις προηγούμενες.
Δεν διεκδικούμε ευνοϊκότερη μεταχείριση έναντι καμίας άλλης κοινωνικής ή επαγγελματικής ομάδας, ούτε “συντεχνιακά ρουσφέτια”, πέραν των δικαιωμάτων που αντανακλά η υπεραξία των σπουδών μας και της διαρκούς επιμόρφωσης που εκ των πραγμάτων οφείλει να επιδιώκει ο σύγχρονος Έλληνας Μηχανικός. Ταυτόχρονα όμως, δεν ανεχόμαστε συμπεριφορές και θεσμικές παρεκτροπές που υποτιμούν αυτή την υπεραξία και προσβάλλουν κατάφωρα τους συναδέλφους.
Με αυτό ακριβώς το σκεπτικό, δεν μπορούμε να δεχτούμε αδιαμαρτύρητα τη διακριτική μεταχείριση σε βάρος των Διπλωματούχων Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, που επιχειρείται στη διαμόρφωση των προϋποθέσεων επιλογής εκπαιδευτικού προσωπικού σε αντικείμενα που σχετίζονται άμεσα με το εργασιακό τους αντικείμενο και υπερκαλύπτονται από την πιστοποιημένη επιστημονική τους κατάρτιση.
Οι Διπλ. Αρχιτέκτονες Μηχανικοί, κατά τεκμήριο βρίσκονται στην κορυφή της πυραμίδας των τεχνικών επαγγελμάτων που εμπλέκονται με την Εσωτερική Αρχιτεκτονική, την Διακόσμηση και το Σχεδιασμό Αντικειμένων. Και ως εκ τούτου, δεν είναι δυνατόν να αποκλείονται ή να αντιμετωπίζονται ως «έσχατη λύση ανάγκης»!
Η σχετική παρέμβασή μας, προς το Υπουργείο Παιδείας – για την οποία θα ενημερωθείτε λεπτομερέστερα στο παρόν Newsletter- δεν αποτελεί ούτε προϊόν συνεχνιακής εμμονής, ούτε έκφραση αγωνίας για κάποιο πλουσιοπάροχο εργασιακό αντικείμενο.
Αποτελεί αδιαπραγμάτευτη θέση, απέναντι σε οποιαδήποτε έκφανση νοοτροπίας που προάγει το “μερικόν” ως αρτιότερο του “όλου” και διαψεύδει -σε βάρος των Ελλήνων Μηχανικών- το αφήγημα της Αριστείας που επικαλείται συχνά η Κυβέρνηση ως κριτήριο των επιλογών της.