Είναι βέβαιο. Τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης μοιραία θα …τρακάρουν κάποια από τα αυτοκίνητά μας. Αυτό ωστόσο δεν σημαίνει ότι πρέπει να επιμείνουμε -όπως πολλοί, συμπεριλαμβανομένης της Κομισιόν, επιμένουν- ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα πρέπει να είναι κάθε φορά ικανή να εξηγεί πώς κατέληξε στα συμπεράσματά της για κάθε σημαντική υπόθεση κι απόφασή της. Αυτό τουλάχιστον
Στη διοργάνωση δύο διαλέξεων, αύριο και στις 24 Νοεμβρίου αντίστοιχα, προχωρά το Εργαστήριο Τεχνητής Νοημοσύνης και Ανάλυσης Πληροφοριών του Τμήματος Πληροφορικής ΑΠΘ, στο πλαίσιο του κύκλου διαλέξεων “ΨΗΦΙΑΚΕΣ ΜΕΡΕΣ”. Το επίπεδο των διαλέξεων είναι για τελευταία έτη προπτυχιακών ή μεταπτυχιακών σπουδών Πληροφορικής, ΗΜΜΥ, ή οποιουδήποτε άλλου τμήματος με κατάλληλο μαθηματικό υπόβαθρο (π.χ., Μαθηματικού, Φυσικού, Πολυτεχνικών
Για πολλούς από εμάς το 2016 ξεκίνησε με μια υπόσχεση -την υπόσχεση ότι στη διάρκεια του νέου χρόνου θα πετύχουμε όσα μας “ξέφυγαν” τον προηγούμενο. Η θλιβερή αλήθεια είναι ότι σύμφωνα με τις στατιστικές, σχεδόν το 80% ημών θα έχει ξεχάσει την υπόσχεση μέχρι το τέλος Ιανουαρίου ή τις αρχές Φεβρουαρίου το αργότερο. Και μέχρι

Ρομπότ εναντίον ανθρώπων

Στις 2 Απριλίου του 1969, ενώ η Ελλάδα ζούσε ακόμη τα πέτρινα χρόνια της, στις κινηματογραφικές αίθουσες τής υφηλίου ξεκινά να προβάλλεται-υπό τους ήχους του υποβλητικού “Τάδε Έφη Ζαρατούστρα” του Richard Strauss – η αριστουργηματική Οδύσσεια του Διαστήματος του Stanley Kubrick (βασισμένη,μην ξεχνιόμαστε, σε σύλληψη του αξεπέραστου Arthur Clarke). Στο επίκεντρο η σταδιακή εξέλιξη του υπολογιστή