Ο κύκλος εκδηλώσεων “Ημέρες Ειδικότητας Μηχανικού” στο πλαίσιο του οποίου πραγματοποιήθηκε και η Τρίτη εκδήλωση που ήταν αφιερωμένη στους Αγρονόμους και Τοπογράφους Μηχανικούς δίνει αφορμές και για αναδρομές.
Σε παλαιότερη εκδήλωσή μας λοιπόν, με θέμα την δεοντολογία στο επάγγελμα, ο μεγάλος μας δάσκαλος, Θεοδόσης Τάσιος, είχε πει ότι το επάγγελμα του μηχανικού αποτελεί, επέμβαση στον κόσμο: προσπάθεια επιβίωσης και άμυνα μέσα στη φύση. Αλλοίωση της Κτίσεως. Επέμβαση, στο κοινωνικό σύνολο και στο φυσικό περιβάλλον.
Αυτός ο ρόλος απαιτεί ειδικές δεξιότητες αλλά και μεγάλο ηθικό έρεισμα. Εφόδια που επί δεκαετίες καλλιεργεί η Πολυτεχνική Σχολή του ΑΠΘ, τα βελτιώνει, τα εκσυγχρονίζει και τα παρέχει αφειδώς στους φοιτητές και στους επιστήμονές της.
Εμείς οι μηχανικοί, στην επαγγελματική μας ζωή, είμαστε ένα σύνολο, με πολύ μεγάλη ποικιλομορφία. Αλλά έχουμε και μία βασική ομοιότητα: την πεποίθηση που μας καλλιέργησαν πρώτα οι σπουδές και στη συνέχεια η επαγγελματική μας εμπειρία ότι κάθε πρόβλημα έχει λύση. Και αν όχι λύση, τη βέλτιστη αντιμετώπισή του, την οποία μπορεί να μην ξέρω, αλλά γνωρίζω που και πως να ψάξω για να τη βρω.
Ο Αϊνστάιν είχε πει, ότι σοφός δεν είναι αυτός που τα ξέρει όλα, αλλά εκείνος που ξέρει πως να τα ψάξει.
Το «σοφός» είναι μεγάλη κουβέντα. Εμείς θέλουμε να κάνουμε καλά τη δουλειά μας, αυτό που μάθαμε, να συνεχίζουμε να μαθαίνουμε και να βελτιωνόμαστε. Βλέπω με πολύ χαρά αυτή την ίδια επιθυμία σαν “σπίθα” στα βλέμματα των φοιτητών της Πολυτεχνικής του ΑΠΘ που υποδεχόμαστε στο ΤΕΕ, στις Ημέρες Ειδικότητας.
Με το καλό, θα τους υποδεχτούμε και ως συναδέλφους.
