Το πάθημα της Αττικής μάθημα για όλους μας
Ήμασταν τυχεροί εδώ στην κεντρική Μακεδονία και ιδιαίτερα στη Θεσσαλονίκη. Δεν χρειάστηκε να βρεθούμε αντιμέτωποι με το σφοδρό κύμα της κακοκαιρίας που ταλαιπώρησε χιλιάδες συμπολίτες μας στην Αττική και αλλού. Το θέμα είναι κατά πόσον το πάθημα των συμπολιτών μας, γίνεται μάθημα για όλους.
Ανεξάρτητα από τις διαφορετικές απόψεις που μπορεί να υπάρχουν όσον αφορά τον καταμερισμό ευθυνών για τις εικόνες που όλοι είδαμε, υπάρχει μια αντικειμενική και αναμφισβήτητη πραγματικότητα, που εμφατικά ήρθε να αναδείξει η κακοκαιρία «Ελπίδα».
Κι αυτή είναι πως απέναντι στα ακραία καιρικά φαινόμενα, οι ικανές υποδομές (όπως ένας σύγχρονος οδικός άξονας) για να επιτελέσουν το σκοπό τους, πρέπει να αξιοποιούνται και να διαχειρίζονται σωστά από τον ανθρώπινο παράγοντα. Αντίστροφα ο ανθρώπινος παράγοντας όσο κι αν προσπαθεί κι αν αισιοδοξεί (ότι θα διατηρήσει ενεργή την ηλεκτροδότηση σε κάθε περίσταση για παράδειγμα), θα τρέχει πίσω από τα γεγονότα, χωρίς την απαραίτητη υποδομή δικτύου που δεν θα είναι ευάλωτη στις ακραίες συνθήκες και στις πτώσεις δέντρων. Πόσα χρόνια συζητάμε για υπογειοποιήσεις;
Πρέπει επίσης να αντιληφθούμε ότι ο Δημόσιος και ο Ιδιωτικός τομέας, δεν αρκεί να συνυπάρχουν τις στιγμές της κρίσης, ο καθένας στη δική του πλευρά του «γηπέδου», αλλά θα πρέπει να συνεργάζονται. Ειδικά σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, που σε αρκετούς τομείς -και για διάφορους διαχρονικούς λόγους που δεν είναι της ώρας να αναλυθούν- αλλά υπολείπεται εξοπλισμού και πόρων που διαθέτουν άλλες χώρες.
Εν ολίγοις η αντιμετώπιση τέτοιων κρίσεων που πηγάζουν από την Κλιματική Αλλαγή, απαιτεί τον κατάλληλο συγχρονισμό όλων των παραγόντων της εξίσωσης. Όταν ένα σκέλος της εξίσωσης απουσιάζει, δεν υπάρχει αποτέλεσμα. Κι αν υπάρχει, είναι δυσάρεστο…
Στην περίπτωση της «Ελπίδας» η εξίσωση αποδείχτηκε λειψή με όλους τους τρόπους.
Στα σημεία ή στον χρόνο που οι άνθρωποι ήταν έτοιμοι να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους, σε κεντρικούς άξονες εντός αστικού ιστού, ο εξοπλισμός που είχαν στη διάθεσή τους, αποδείχτηκε ανεπαρκής, πόσο μάλλον όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με αλυσιδωτές επιπτώσεις του «εμφράγματος» της Αττικής Οδού και άλλων ελλειμμάτων (συντονισμού, κλπ).
Αντίστροφα, εκεί που η βασική υποδομή ήταν επαρκής (ο ίδιος ο οδικός άξονας της Αττικής Οδού), κατά γενική ομολογία, απουσίαζε η στοιχειώδης δράση από τον παράγοντα άνθρωπο, δηλαδή από τους έχοντες την ευθύνη διαχείρισης και λειτουργίας της εν λόγω υποδομής.
Είναι βέβαιο ότι η Περιφέρειά μας θα βρεθεί κάποια στιγμή στην ίδια θέση από άποψη σφοδρότητας καιρικών φαινομένων.
Μπορούμε όμως να είμαστε προετοιμασμένοι, ώστε η ίδια θέση να μην αφορά και την (αν) αποτελεσματική αντιμετώπισή τους. Με καλή οργάνωση, συντονισμό, μέτρα πρόληψης, υποδομές, κατάλληλα εκπαιδευμένο ανθρώπινο δυναμικό.
Ας είμαστε έτοιμοι.
