Παναγιώτης Δέντσορας, μια εμβληματική προσωπικότητα

Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι, η απώλεια μιας προσωπικότητας που έχει ξεχωρίσει μέσα σε μία ή περισσότερες γενιές Μηχανικών, αποτελεί συχνά αφορμή για μια διδακτική αναδρομή στην εποχή της ακμής της.
Εμβληματικές προσωπικότητες, όπως ο Παναγιώτης Δέντσορας, σημαδεύουν την εποχή τους, αλλά ταυτόχρονα διαμορφώνονται μέσα από τη σπουδαιότητα αυτής και των προκλήσεων που τη συνοδεύουν.
Κάπως έτσι διαμορφώθηκαν εμβληματικές προσωπικότητες σαν τον Παναγιώτη Δέντσορα και όχι μόνο. Ένα editorial δεν αρκεί για να ανατρέξουμε σε όλες τις προκλήσεις που αντιμετώπισε στο διάβα της επιστημονικής, επαγγελματικής, συνδικαλιστικής, πολιτικής και βαθιά κοινωνικής διαδρομής του.
Θα σταθώ όμως, στην περίοδο της θητείας του ως Προέδρου του ΤΕΕ/ΤΚΜ.
Ήταν η εποχή που βρισκόταν σε εξέλιξη το Β΄ΚΠΣ και οι μηχανικοί πάλευαν να αξιοποιηθεί σωστά για την κάλυψη αναγκών σε υποδομές. Ήταν η εποχή της προετοιμασίας της Θεσσαλονίκης, για να στεφθεί Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης το 1997!
Ήταν ταυτόχρονα η εποχή της αντίστασης των Μηχανικών στην επαπειλούμενη τότε υποβάθμιση των διπλωμάτων τους με την ισοπεδωτική εξομοίωσή τους, με τα πτυχία άλλων κατώτερων βαθμίδων εκπαίδευσης.
“Το κράτος αποπειράται να εξουδετερώσει τους φυσικούς του συμμάχους στην προσπάθεια για ανάπτυξη και δημιουργία τεχνικής υποδομής στην χώρα”, έγραφε ο ίδιος ο Παναγιώτης Δέντσορας το 1997, στο απολογιστικό σημείωμα για την θητεία του ως Πρόεδρος του ΤΕΕ/ΤΚΜ.
Σήμερα, στη θέση του Β΄ΚΠΣ είναι το Ταμείο Ανάκαμψης, το Πράσινο Ταμείο, το ΕΣΠΑ, και άλλα χρηματοδοτικά προγράμματα. Η δική μας γενιά βλέπει να ολοκληρώνονται έργα, που ο Παναγιώτης Δέντσορας και η γενιά του, έδωσαν αγώνες για να πάψουν να είναι μακέτες.
Αλλά ενώ το Κράτος, σαφώς υπολογίζει πολύ περισσότερο στη θεσμική συνδρομή του ΤΕΕ και των Τμημάτων του, όπως το ΤΕΕ/ΤΚΜ, στην υλοποίηση μεγάλων μεταρρυθμίσεων, τα κρούσματα υπονόμευσης του κλάδου δεν απουσιάζουν, από πρόχειρες νομοθεσίες όπως εκείνες που αφορούν στην Τεχνική Παιδεία.
Έχουμε όμως την αισιοδοξία, πως κι αυτά τα κρούσματα θα τα ανατρέψουμε.
Διότι έχουμε την τύχη, να βαδίζουμε στα χνάρια δασκάλων όπως ο Παναγιώτης Δέντσορας. Πιστοί στη φιλοσοφία που δίδαξαν: εκείνη που θέτει πάντα στην πρώτη γραμμή τα δικαιώματα και τις ανάγκες των Μηχανικών, σε αρμονική συνύπαρξη όμως, με το μεγάλο καθήκον που έχουν έναντι των αναγκών και των προσδοκιών του κοινωνικού συνόλου.