Τιμολόγια ρεύματος: επιλογή ή πρόβλημα;

Είμαστε μηχανικοί, επιστήμονες, επαγγελματίες και επιχειρηματίες, αλλά είμαστε και πολίτες, καταναλωτές, οικογενειάρχες, όπως εκατομμύρια συμπολίτες μας.
Με αυτή την ιδιότητα, είναι εύλογο να συμμεριζόμαστε τον διάχυτο προβληματισμό, για τον τρόπο με τον οποίο οι αποφάσεις της Πολιτείας μεταθέτουν στον οικιακό καταναλωτή την ευθύνη εντοπισμού της βέλτιστης -για τον ίδιο- λύσης, όσον αφορά στην τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας που χρειάζεται να καταναλώσει για το σπίτι του, σε μηνιαία βάση.
Το σύστημα που εισάγεται με τα χρωματιστά τιμολόγια, αφορά στην τιμολόγηση ενός βασικού και απολύτου ανάγκης αγαθoύ, του οποίου η τιμή προσδιορίζεται μέσω χρηματιστηριακής διαδικασίας και εξαρτάται από διάφορους και διαφορετικούς παράγοντες διεθνούς πολιτικής, γεωστρατηγικούς, κλιματολογικούς, κ.α.
Ο μέσος οικιακός καταναλωτής καλείται να αναπτύξει εντός μηνός, ένστικτα και ικανότητες αξιολόγησης τιμολογιακών πολιτικών, που με τη σειρά τους προϋποθέτουν την κατανόηση χρηματιστηριακών κανόνων, οι οποίες ενίοτε μπερδεύουν ακόμα και έμπειρους επενδυτές του Χρηματιστηρίου Αξιών!
Ή εναλλακτικά, να εμπιστευθεί τυφλά τις προτάσεις στελεχών των Παρόχων ή “ανεξάρτητων συμβούλων” που έχουν ήδη κάνει την εμφάνισή τους, καλώντας τους πολίτες για να τους προτείνουν την Α΄ ή Β΄ βέλτιστη λύση, ισχυριζόμενοι ότι εκπροσωπούν το σύνολο των Παρόχων!
Πως λειτουργεί ο υγιής ανταγωνισμός σε μια τέτοια συνθήκη; Ή μήπως είναι λογικό να μεταφέρουμε στον πολίτη-χρήστη την ευθύνη της λειτουργίας του υγιούς ανταγωνισμού, σε ένα αγαθό που δεν μπορεί ούτε να περικόψει από τον μηνιαίο προϋπολογισμό του, ούτε να τιθασεύσει τους προμηθευτές του, σε μια χώρα με αδύναμο έως ανύπαρκτο καταναλωτικό κίνημα;
Ας ελπίσουμε ότι στο χρόνο που απομένει μέχρι την εφαρμογή των νέων μέτρων, η Πολιτεία θα λάβει υπόψη αυτούς τους προβληματισμούς, προσαρμόζοντας τις αποφάσεις της έτσι ώστε να διευκολύνουν και όχι να δυσκολεύουν την ζωή και την καθημερινότητα του μέσου Έλληνα.