‘Οταν ο Ιταλός φωτογράφος Μichele Palazzi είδε δύο ηλικιωμένες γυναίκες της εθνοτικής μειονότητας των Μιάο να καλλιεργούν λαχανικά έξω από τα διαμερίσματά τους σε μια ανεπτυγμένη περιοχή της ορεινής επαρχίας Guizhou στην Κίνα, η εικόνα εντυπώθηκε στη μνήμη του. Το να αγοράζουν λαχανικά από κάποια κοντινή αγορά θα ήταν για αυτές και πιο φθηνό και πιο βολικό. Γιατί λοιπόν επέλεγαν να καλλιεργούν τα δικά τους μέσα στο αστικό τοπίο; Γιατί για αυτές ήταν θέμα διατήρησης της ταυτότητάς τους, όλων εκείνων των συνηθειών, που ανήκουν στην πολιτιστική τους κληρονομιά, αλλά δεν ανήκουν πια στο περιβάλλον όπου ζουν.
Η επαρχία του Guizhou, που φιλοξενεί τον μεγαλύτερο πληθυσμό Miao της Κίνας, βιώνει τα τελευταία χρόνια μία από τις ευρύτερες προσπάθειες μαζικής μετανάστευσης, που έχουν καταγραφεί στην κινεζική ιστορία. Η κινεζική κυβέρνηση σχεδιάζει να μετακινήσει πάνω από 2 εκατ. ανθρώπους από τα απομονωμένα χωριά τους στις πόλεις, μια προσπάθεια που ξεκίνησε το 2012 και προβλέπεται να συνεχιστεί έως το 2020 τουλάχιστον.
Μέσω κυβερνητικών επιδομάτων και οικονομικών κινήτρων, η κυβέρνηση στοχεύει να περιορίσει τη φτώχεια που απαντάται στις αγροτικές περιοχές και να μειώσει το άνοιγμα της εισοδηματικής ψαλίδας. Στην προσπάθεια αυτή όμως, οι άνθρωποι χάνουν την ταυτότητά τους -και για αυτό σε έναν βαθμό αντιστέκονται.
Φωτογραφίζοντας τις οικογένειες της συγκεκριμένης εθνοτικής μειονότητας, ο Palazzi παρατήρησε ότι οι νεότεροι ήδη δυσκολεύονται να καταλάβουν την ιδιαίτερη διάλεκτο των προγόνων τους. Κι ενώ γίνεται συστηματική προσπάθεια για τη διατήρηση του πολιτισμού των Μiao, αυτός κινδυνεύει να μείνει τελικά μουσειακό έκθεμα, αφού σταδιακά χάνεται μέσα από τα σπίτια…
Αρθρο με πληροφορίες από το CNN
Διαβάστε ΕΔΩ το πρωτότυπο άρθρο
