Το καθοριστικό συστατικό για την αναζωογόνηση φθινουσών αστικών περιοχών είναι η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει έκθεση που συντάχθηκε από την Παγκόσμια Τράπεζα και τον Συμβουλευτικό Φορέα Δημόσιας και Ιδιωτικής Υποδομής (PPIAF) και παρουσιάστηκε πρόσφατα στη σύνοδο των πόλεων στη Σιγκαπούρη.
“Τα πρότζεκτ αστικής αναγέννησης σπανίως εφαρμόζονται μόνο από τον δημόσιο τομέα. Υπάρχει ανάγκη για τεράστιους οικονομικούς πόρους, στην οποία οι περισσότερες πόλεις δεν μπορούν ν’ ανταποκριθούν. Η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα είναι καθοριστικός παράγοντας για το αν ένα πρόγραμμα αναγέννησης θα πετύχει, για το αν θα δημιουργηθούν αστικές περιοχές όπου οι πολίτες μπορούν να ζήσουν, να εργαστούν και να ευημερήσουν” δήλωσε ο Ede Ijjasz-Vasquez, ανώτατο διευθυντικό στέλεχος της World Bank για θέματα κοινωνίας, αστικής ανάπτυξης, υπαίθρου και ανθεκτικότητα πόλεων.“.
Κάθε πόλη έχει περιοχές όπου υπάρχει αχρησιμοποίητη γη, αλλά και εγκαταλειμμένες αστικές εγκαταστάσεις, συνήθως ώς απόρροια αλλαγών στον τρόπο αστικής ανάπτυξης και στην παραγωγικότητα.
Στις αναπτυσσόμενες χώρες, που απορροφούν το 90% της παγκόσμιας αύξησης του αστικού πληθυσμού σήμερα, οι παρακμάζουσες “πόλεις μέσα στην πόλη” προσφέρουν στέγη μόνο για φτωχούς και για μέλη ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Οι περιοχές αυτές περιθωριοποιούν τους κατοίκους τους και επηρεάζουν αρνητικά -και μακροπρόθεσμα- την κινητικότητά τους προς κάτι καλύτερο.
Η έκθεση με τίτλο “Regenerating Urban Land: A Practitioner’s Guide to Leveraging Private Investment” εξετάζει προγράμματα αναγέννησης από τις εξής οκτώ διαφορετικές πόλεις του κόσμου: το Αχμενταμπάντ (Ινδία), το Μπουένος Αϊρες, το Γιοχάνεσμπουργκ, το Σαντιάγκο, τη Σιγκαπούρη, τη Σεούλ, τη Σαγκάη και την Ουάσιγκτον. Ας δούμε μερικά παραδείγματα:
- Το Σαντιάγκο στη Χιλή έχασε περίπου το 50% του πληθυσμού του και το 33% του οικιστικού αποθέματός τους μεταξύ 1950 και 1990. Κατάφερε ωστόσο να γυρίσει το νόμισμα αυτής της κρίσης από την καλή του πλευρά. Χρησιμοποίησε το εργαλείο της επιδότησης για τη δημιουργία κατοικιών, προκειμένου να επανακατοικηθούν περιοχές που είχαν ερημώσει. Προς τούτο κινητοποίησε ιδιώτες. Οι ιδιωτικές επενδύσεις, που κινητοποιήθηκαν με αυτή την επιδότηση (της τάξης των 138 εκατ. δολ.) υπολογίζεται ότι έφτασαν τα 3 δισ. δολάρια.
- Το Μπουένος Αϊρες στην Αργεντική Buenos Aires παρολίγον θα γινόταν μη βιώσιμο, εξαιτίας της “μετακίνησης” του αστικού ιστού, που είχε ως αποτέλεσμα ολόκληρες περιοχές με πολύ καλά χαρακτηριστικά να εγκαταλειφθούν στην αχρησία. Οι αρχές της πόλης έλυσαν το πρόβλημα ενεργοποιώντας μια πρωτοβουλία για την εκ νέου ανάπτυξη της περιοχής (έκτασης 170 εκταρίων).και τη μετατροπή της σε μια ελκυστική γειτονιά μικτών χρήσεων δίπλα στο νερό. Η πόλη επένδυσε 300 εκατ. στην αναζωογόνηση αυτή, τα οποία συγκέντρωσε χάρη σε πωλήσεις γης. Η συνολική επένδυση ανήλθε -χάρη στη συμμετοχή των ιδιωτών σε 1,7 δισ. δολ.
Αν σαν ενδιαφέρει να μάθετε περισσότερα και να δείτε πώς εξελίχθηκαν και οι υπόλοιπες έξι πόλεις, διαβάστε ΕΔΩ την έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας.
