Search
Close this search box.

Οι παραγκουπόλεις του πλανήτη αυξάνονται και πληθαίνουν

SuSanA Secretariat, flickr, creative commons
Πηγή φωτογραφίας: SuSanA Secretariat, flickr, creative commons

 Πάνω από 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι ανά τον πλανήτη εκτιμάται ότι θα ζουν σε παραγκουπόλεις μέχρι το 2031, επί συνολικού προβλεπόμενου πληθυσμού περίπου 8 δισεκατομμυρίων για τον συγκεκριμένο χρόνο. Αυτό σημαίνει ότι σε σχέση με το 2003, ο πληθυσμών των κατοίκων στις “φαβέλες” του κόσμου θα αυξηθεί κατά 1 δισεκατομμύριο άτομα…

Τα στοιχεία αυτά του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ επικαλέστηκε ο αρχιτέκτονας Mokena Makeka, μιλώντας σε συνέδριο του Ινστιτούτου Αρχιτεκτόνων της Νότιας Αφρικής.

Η ίδια η Νότια Αφρική αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα και αυτό που χρειάζεται είναι “νέες, προσιτού κόστους και προσαρμοστικές πόλεις, ανοιχτές σε όλους, με έξυπνα δίκτυα ηλεκτρισμού”. Οι παραγκουπόλεις -ή με πιο εύσχημους όρους “οι ανεπίσημοι οικισμοί”- στη χώρα δημιουργήθηκαν εξαιτίας της απόρριψης των φτωχών από τις πόλεις.

Οπως παρατηρεί ο αρχιτέκτονας Skura Mhjembu, που μίλησε στην ίδια εκδήλωση, το πρόβλημα με τις νοτιοαφρικανικές πόλεις είναι ότι βασίζονται στη δομή της οικονομίας της χώρας, η οποία είναι πολύ καπιταλιστική στη φύση της και ώς εκ τούτου αποκλείει πολλούς ανθρώπους”.

Ο ίδιος αναφέρθηκε στα γνωστά προβλήματα των παραγκουπόλεων: επιδημίες που εξαπλώνονται εύκολα, δυσκολία πρόσβασης πυροσβεστών σε περίπτωση πυρκαγιάς λόγω της πυκνότητας και της διάταξης των αυθαίρετων κατασκευών κι ένα σωρό ακόμη προβλήματα.

Ο καθηγητής αστικής γεωγραφίας του Πανεπιστημίου του  KwaZulu-Natal, Brij Maharaj s, σημειώνει από την πλευρά του: “ Οι κυβερνήσεις τείνουν να χαΐδεύουν τις μεγάλες επιχειρήσεις και τις ελίτ ώς προς τις ανάγκες τους και συχνά παραμελούν την κατοικία, την υγιεινή, την υγεία και το ευ ζην του φτωχού αστικού πληθυσμού. Προσθέστε τη διαφθορά σε όλο αυτό και έχετε ένα πολύ τοξικό μείγμα”.

Όπως είπε, η …επείγουσα αντίδραση της μέσης κυβέρνησης σε καταστάσεις που αφορούν παραγκουπόλεις και ανεπίσημους οικισμούς είναι “η εξαναγκασμένη μετακίνηση και έξωση, κάτι που ποινικοποιεί τη φτώχεια και παραβιάζει τα δικαιώματα των άπορων πολιτών”.

Διαβάστε το πρωτότυπο άρθρο ΕΔΩ (αγγλική γλώσσα)