Αν το 2016 ήταν δύσκολο, το 2017 φαίνεται ότι θα είναι προκλητικό σε πολλά επίπεδα. Προκλητικό υπό την έννοια των παγκόσμιων προκλήσεων για τους αρχιτέκτονες, τους designers και τις πόλεις. Το artsy.net πρώτα ξεκαθάρισε τις προκλήσεις και μετά χαρτογράφησε τις πιθανές λύσεις. Και το αποτέλεσμα της εργασίας των αρθρογράφων του συμπεριλήφθηκε σε ένα ενδιαφέρον -και μακροσκελές- editorial.
Πρόκληση: Μέχρι το 2030, πέντε δισεκατομμύρια άνθρωποι θα ζουν σε πόλεις και πολλοί από αυτούς σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Δυστυχώς, δεν υπάρχουν αρκετά σπίτια για όλους, με αποτέλεσμα εκατομμύρια άνθρωποι να είναι άστεγοι ή να ζουν σε αχανείς παραγκουπόλεις.
Λύση: Η δημιουργία νέων μοντέλων κατοικίας, που θα βάζουν τον άνθρωπο στο πρώτο πλάνο.
Πολλά δείχνουν προς την κατεύθυνση αυτής της λύσης και για αυτό άλλωστε ο κόσμος της αρχιτεκτονικής χαιρέτισε με ενθουσιασμό την επιλογή του Χιλιανού αρχιτέκτονα Alejandro Aravena της Elemental για την απονομή του Βραβείου Pritzker το 2016. Αντί να σχεδιάζει λαμπερά μουσεία και εντυπωσιακούς πύργους κατοικίας, ο Aravena ασκεί πιο προσγειωμένα το επάγγελμα του αρχιτέκτονα, ακολουθώντας ανθρωποκεντρικές πρακτικές, με έμφαση στην κοινωνική κατοικία. Στις πιο καινοτόμες δουλειές της Elemental περιλαμβάνεται η προσέγγισή της σε αυτό που οι αγγλόφωνοι αποκαλούν “incremental housing” και θα μπορούσε να αποδοθεί στα ελληνικά ώς ατελής αλλά πλήρως λειτουργική κατοικία, που αναπτύσσεται σταδιακά όταν το επιτρέπουν οι οικονομικές εξελίξεις και οι ανάγκες των κατοίκων.
Πρόκληση: Η παραγωγή απορριμμάτων παγκοσμίως προβλέπεται να τριπλασιαστεί έως το 2100. Για την ακρίβεια θα παράγονται 11 εκατ. τόνοι απορριμάτων την ημέρα.
Λύση: Οι πόλεις πρέπει να δημιουργήσουν εναλλακτικές στους χώρους υγειονομικής ταφής
Οι πόλεις ανά τον κόσμο για πολλά χρόνια αντιμετώπισαν το πρόβλημα των σκουπιδιών κρύβοντάς τα …κάτω από το χαλί. Παρότι η ανακύκλωση βοηθάει, η ανθρωπότητα εξακολουθεί να παράγει τεράστιες ποσότητες απορριμμάτων. Για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα στην πηγή του, πολλοί δήμοι ανά τον κόσμο, από εκείνους της Σουηδίας μέχρι τη Νέα Υόρκη, θέτουν φιλόδοξους στόχους για τη δραματική μείωση του όγκου των σκουπιδιών που καταλήγουν σε χώρους υγειονομικής ταφής.
Πρόκληση: Οι ωκεανοί μας αρρωσταίνουν. Μέχρι το 2050 προβλέπεται ότι στους ωκεανούς θα υπάρχει περισσότερο πλαστικό από ό,τι ψάρια!
Λύση: Να βρεθεί τρόπος να φιλτράρεται η θάλασσα και το πλαστικό που συγκεντρώνεται να επαναχρησιμοποιείται.
Ηδη, ένας 22χρονος Ολλανδός φαίνεται ότι έχει βρει έναν εντυπωσιακό τρόπο. Ο Boyan Slat είναι έτοιμος να θέσει τις μεθόδους του υπό δοκιμή. Ο Οργανισμός “Ocean Cleanup”, που ίδρυσε πριν τα 20 του χρόνια, επικεντρώθηκε στη συλλογή πλαστικών από πέντε σημεία, όπου αυτά συγκεντρώνονταν εξαιτίας των θαλασσινών ρευμάτων. Ο νεαρός και η ομάδα του ανέπτυξαν ενεργειακά ουδέτερους τρόπους για τη συλλογή των απορριμμάτων, χρησιμοποιώντας την ισχύ των ίδιων των ρευμάτων, που οδηγούσαν τα απορρίμματα στα συγκεκριμένα σημεία. Η ομάδα σχεδιάζει να δρομολογήσει το μεγαλύτερο έργο-πιλότο του είδους στο δεύτερο μισό του 2017, με προοπτική -όπως λένε τα μέλη της- να μπορεί έως το 2020 να αρχίσει να καθαρίζει τη μεγαλύτερη συγκέντρωση πλαστικών σκουπιδιών στον Ειρηνικό. Με βάση τις εκτιμήσεις της, ένα και μόνο παθητικό σύστημα θα μπορούσε να απομακρύνει σχεδόν το 50% των απορριμμάτων που συσσωρεύονται στο συγκεκριμένο σημείο σε περίπου 10 χρόνια.
Πρόκληση: Οι ανάγκες παραγωγής τροφίμων εκτιμάται ότι θα αυξηθούν κατά 70% έως το 2050, προκειμένου να καλυφθούν οι αυξανόμενες ανάγκες του πληθυσμού
Λύση: Η δημιουργία κάθετων αγροκτημάτων, που τροφοδοτούνται ενεργειακά από σκουπίδια.
Πρόκληση: Ο παγκόσμιος πληθυσμός γερνάει γρήγορα και έως το 2050 ο αριθμός των ηλικιωμένων αναμένεται να διπλασιαστεί σε σχέση με σήμερα φτάνοντας τα 2,1 δισ. άτομα
Λύση: Οι Designers αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις της γήρανσης πριν καν αυτές προκύψουν.
Άρθρο με πληροφορίες από το artsy.net
Μάθετε περισσότερα για όλα τα παραπάνω ΕΔΩ
