Το 2012, το Λονδίνο εγκαινίασε τους δικούς του Ολυμπιακούς Αγώνες. Και μαζί με πολλά ακόμη γεγονότα εκείνου του καλοκαιριού, η τελετή έναρξης ανέδειξε διεθνώς μια πόλη με ζηλευτά χαρακτηριστικά και μεγάλη αυτοπεποίθηση: ανοιχτή, ποικιλόμορφη, με ευημερία και …καλό χιούμορ. Το Λονδίνο αποτίναξε τότε από πάνω του κάθε σκιά οικονομικής κρίσης και ανέκτησε το στάτους του ώς εμπορική και πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης.
Κι από τότε, σταθερά κυριαρχούσε σε όλους τους δείκτες ανταγωνιστικότητας για τις επιχειρήσεις, προικοδοτήθηκε με μεγάλα έργα υποδομής, προσήλκυσε κεφάλαια και εργατικό δυναμικό από όλη την Ευρώπη και απόλαυσε ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης πολύ υψηλότερους από την υπόλοιπη χώρα.
Για πολλούς Λονδρέζους, το καλοκαίρι του 2012 φαντάει πλέον σαν μια εντελώς διαφορετική εποχή (όπως άλλωστε και το καλοκαίρι του 2004 για τους Ελληνες). Κι αυτό γιατί παρότι η ψήφος υπέρ του Brexit συγκλόνισε όλον τον κόσμο, ήταν η πρωτεύουσα του Ηνωμένου Βασιλείου που υπέστη το μεγαλύτερο σοκ.
Το Λονδίνο, μια πόλη με στενούς οικονομικούς και πολιτιστικούς δεσμούς σε όλη την Ευρώπη, φιλοξενεί σήμερα σχεδόν 1 εκατ. υπηκόους άλλων κοινοτικών χωρών, που ζουν και εργάζονται εκεί. Η πόλη φιλοξενεί τα επιχειρηματικά στρατηγεία του ενός πέμπτου των 500 μεγαλύτερων επιχειρήσεων της Ευρώπης, ενώ ο δήμαρχός της, Sadiq Khan, περιέγραψε ώς οικονομικό αυτο-σαμποτάζ την προοπτική της πλήρους εξόδου από την ΕΕ.
Παρόλα αυτά, καταστήματα, εστιατόρια και ξενοδοχεία είναι γεμάτα. Και εκατομμύρια τουρίστες συρρέουν στην πόλη για να επωφεληθούν από την αποδυναμωμένη στερλίνα. Ωστόσο, το Λονδίνο δεν είναι Βαρκελώνη, ούτε Ρώμη. Ο πληθυσμός του ξεπερνά τα 8 εκατ. Και η οικονομία του είναι συγκρίσιμη με εκείνη συνολικά του Βελγίου. Η ευημερία του δεν στηρίζεται απλά και μόνο στον τουρισμό, αλλά και στο γεγονός ότι θεωρείται κέντρο εμπορίου, χρηματοοικονομικών, εκπαίδευσης, τεχνολογίας και δημιουργικής βιομηχανίας. Θα μπορέσει λοιπόν να διατηρήσει τα σκήπτρα του όταν βρεθεί έξω από το μεγαλύτερο εμπορικό μπλοκ του κόσμου;
Πριν από το δημοψήφισμα, η πλειονότητα των μελών του Συνδέσμου Βρετανικών Τραπεζών πίστευε ότι τυχόν Brexit θα είε αρνητικό αντίκτυπο στην πόλη, ενώ πολλοί ήταν και αυτοί που προειδοποιούσαν ότι η βιομηχανία τη χώρας θα υποφέρει. Ωστόσο, ο χρηματοοικονομικός τομέας και οι τυχόν κραδασμοί που θα δεχτεί δεν είναι το μόνο πρόβλημα του Λονδίνου, το οποίο για παράδειγμα φιλοξενεί την πλειονότητα των 200 ξένων νομικών οίκων, που λειτουργούν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Κι όπως έχει δηλώσει και ο Richard Brown, διευθυντής ερευνών στο Centre for London, είναι ξεκάθαρο ότι παρότι το Λονδίνο είναι τόσο παγκόσμια όσο και ευρωπαϊκή πόλη, η ιδιότητα του κράτους-μέλους της ΕΕ έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξή του τα τελευταία 25 χρόνια, κι αυτό είναι εμφανές τόσο από τον τρόπο με τον οποίο οι θεσμοί και οι οργανισμοί του μπορούσαν να κάνουν δουλειές, όσο και από τους Ευρωπαίους εργαζόμενους, που γέμιζαν τα ξενοδοχεία του.
Παρότι όμως, οι ανησυχίες είναι μεγάλες, λίγοι είναι αυτοί που αναμένουν ότι το Brexit θα χτυπήσει ανεπανόρθωτα το Λονδίνο. Κατά τον Brown το Λονδίνο θα διατηρήσει την κυριαρχία του, έστω και με λιγότερο ευνοϊκούς όρους:“Κάποιες εταιρείες μπορεί να μεταφερθούν και άλλες να επεκταθούν αλλού, αλλά πολλές θα μείνουν στο Λονδίνο. Αλλες πόλεις, όπως το Δουβλίνο, η Φρανκφούρτη και το Παρίσι, έχουν επίσης πολλά να προσφέρουν, αλλά καμία δεν είναι ο τέλειος ανταγωνιστής απέναντι στο Λονδίνο”…
Άρθρο με πληροφορίες από τον Guardian
Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ
