Στο Πόρτλαντ των ΗΠΑ έχει ξεσπάσει “μάχη”. Μάχη μεταξύ των υποστηρικτών και των πολέμιων της ασυνήθιστης πολιτικής, με την οποία ο δήμαρχος της πόλης, Charlie Hales, ευελπιστεί ν΄ αντιμετωπίσει το πρόβλημα της διαρκούς αύξησης του αριθμού των άστεγων. Ο Hales εφαρμόζει ένα εξάμηνο πείραμα, που όπως υποστηρίζει μπορεί να δώσει μια φθηνή λύση στο πρόβλημα. Ωστόσο, επτά ομάδες πολιτών διαφωνούν τόσο πολύ μαζί του, που αποφάσισαν να τον μηνύσουν. Και την ίδια ώρα, άλλες αμερικανικές πόλεις, όπως το Σιάτλ, παρακολουθούν τις εξελίξεις με μεγάλο ενδιαφέρον, για να δουν αν η λύση του Hales θα έχει όντως αποτελέσματα -κι αν τα δικαστήρια θα δικαιώσουν αυτόν ή όσους αντιτίθενται στα σχέδιά του.
Σύμφωνα με τους μηνυτές, το Πόρτλαντ άργησε πολύ να αντιδράσει στην εντεινόμενη ανθρωπιστική κρίση, που σηματοδοτεί η κατακόρυφη αύξηση των αστέγων. Όπως λένε, από 720 στην αρχή της κρίσης το 2008, οι κλίνες προσωρινής φιλοξενίας αστέγων μειώθηκαν σε 478 έως το 2015. Και ο δήμαρχος προσπαθεί τώρα να “μπαλώσει” τις τρύπες με μια “μη λογική επιλογή’ υποστηρίζουν.
Σε τι συνίσταται το 6μηνο πείραμα του Hales; Στο να επιτρέπει στους περίπου 2000 άστεγους της πόλης να απλώνουν ελεύθερα τα sleeping bags τους σε πεζοδρόμια και να στήνουν τις σκηνές τους σε δημόσια πάρκινγκ! Η “άδεια ελευθέρας” ισχύει για ομάδες το πολύ έξι ατόμων σε κάθε περιοχή και μόνο από τις 9 το βράδυ έως τις 7 τα ξημερώματα. Στους άστεγους παρέχεται ακόμη υπηρεσία φύλαξης των υπαρχόντων τους στη διάρκεια της μέρας, αλλά και χημικές τουαλέτες κοντά στις περιοχές “ασφαλούς ύπνου” όπως λέγονται.
Την ίδια στιγμή και ταυτόχρονα με το πείραμα, στο σχέδιο δράσης του Πόρτλαντ για τους άστεγους περιλαμβάνεται η άμεση δημιουργία 575 κλινών, ενώ άλλες 800 προβλέπονται στον προϋπολογισμό του δήμου για το 2016-2017, ο οποίος τελεί υπό έγκριση. Αλλα 384 εκατ. ευρώ έχουν διατεθεί τα τελευταία δέκα χρόνια για τη δημιουργία οικονομικά προσιτών κατοικιών, λέει ο Hales.
Οι μηνυτές πάλι γράφουν στο κείμενο της προσφυγής τους: “Το να λες στους ανθρώπους να κοιμούνται στους δρόμους είναι απάνθρωπο […] Και ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα με την πολιτική του δημάρχου να είναι ότι δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι παρέχει μια λύση, εκτρέποντας την προσοχή και τους οικονομικούς πόρους από τις λύσεις εκείνες, που θα μπορούσαν να παρέχουν μακροχρόνια καταφύγιο στους αστέγους”.
Το Πόρτλαντ μαζί με το Λος Αντζελες, το Σαν Φρανσίσκο και το Σιάτλ έχουν κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης σε ό,τι αφορά το πρόβλημα της αστεγίας, κάτι που τους επιτρέπει να παρακάμψουν τη γραφειοκρατία και να ζητήσουν περισσότερη βοήθεια σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Οι τέσσερις πόλεις και οι ευρύτερες περιοχές τους αριθμούν πάνω από 70.000 άστεγους…
Άρθρο με πληροφορίες από τους Los Angeles Times
Διαβάστε το πρωτότυπο άρθρο ΕΔΩ
