Στη Θεσσαλονίκη μόλις πρόσφατα βιώσαμε τι θα πει «ανασφάλεια νερού», με την πολυήμερη διακοπή της υδροδότησης. Γι` αυτό έχει αξία να διαβάσουμε μερικά στοιχεία και παραδείγματα διαχείρισης του ιδίου κινδύνου σε άλλες πόλεις, όπως περιγράφονται σε άρθρο του Robert Brears, ειδικού σε θέματα κλιματικής αλλαγής και διαχείρισης των επιπτώσεων σε αστικά περιβάλλοντα.
Μέχρι το 2030, λοιπόν, εκτιμάται πως 5 δισεκατομμύρια άνθρωποι θα ζουν σε αστικές περιοχές με εκατοντάδες εκατομμύρια να ζουν σε μία από τις 41 μεγαλουπόλεις του κόσμου, από 28 σήμερα. Ταυτόχρονα, η παγκόσμια ζήτηση για νερό αναμένεται να ξεπεράσει την προσφορά κατά 40%. Ως εκ τούτου, οι πόλεις σε όλο τον κόσμο κινδυνεύουν από την «ανασφάλεια των υδάτων», δηλαδή την αδυναμία του πληθυσμού να έχει πρόσβαση σε νερό καλής ποιότητας και επαρκούς ποσότητας.
Παραδοσιακά, οι πόλεις, οι οποίες αντιμετωπίζουν αυξημένη ζήτηση για νερό, μαζί με μεταβλητή προσφορά, βασίστηκαν σε έργα υποδομής μεγάλης κλίμακας, από πλευράς προσφοράς, όπως φράγματα και δεξαμενές. Αυτό ονομάζεται διαχείριση από την πλευρά της προσφοράς. Ωστόσο, αυτή είναι δαπανηρή από οικονομική, περιβαλλοντική και πολιτική άποψη. Το νερό πρέπει να μεταφέρεται σε μεγάλες αποστάσεις, είναι συχνά κατώτερης ποιότητας απαιτώντας επεξεργασία για την κατανάλωσή του, ενώ η μεγάλης κλίμακας εκτροπή του νερού διαταράσσει την υγεία των υδάτινων οδών που υποστηρίζουν οικοσυστήματα, προκαλώντας συχνά και διασυνοριακά προβλήματα.
Η ασφάλεια των αστικών υδάτων – η ικανότητα ενός αστικού πληθυσμού να διασφαλίζει τη βιώσιμη πρόσβαση σε επαρκείς πηγές νερού υψηλής ποιότητας – μπορεί να αυξηθεί μέσω της διαχείρισης της ζήτησης, η οποία συνεπάγεται την καλύτερη χρήση των υφιστάμενων παροχών ύδατος, προτού γίνουν σχέδια περαιτέρω αύξησης της προσφοράς..
Στο Βανκούβερ, η τιμή του νερού αυξάνεται κατά περίπου 25% κατά τους ξηρούς μήνες, σε σύγκριση με τη χαμηλότερη τιμολόγηση από το Νοέμβριο έως τον Μάιο, για να αντικατοπτρίζει το πρόσθετο κόστος παροχής νερού στην πόλη. Η προσαύξηση για το καλοκαίρι δίνει τη δυνατότητα στην πόλη να επιτύχει το στόχο Greenest City 2020 για μείωση της κατανάλωσης νερού κατά 33%.
Το Πρόγραμμα Δρομολογίου Διαχείρισης Υδάτινων Πόρων της Δυτικής Αυστραλίας (Water Corporation of Western Australia) απαιτεί από όλες τις επιχειρήσεις να χρησιμοποιούν περισσότερα από 20.000 kL νερού ετησίως για να ολοκληρώσουν ένα Σχέδιο Διαχείρισης της Επάρκειας του Νερού (WEMP) για εξοικονόμηση νερού. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει επιχειρήσεις που περιγράφουν λεπτομερώς δράσεις και πρωτοβουλίες εξοικονόμησης νερού και παρέχουν ετήσιες εκθέσεις προόδου σχετικά με τις προσπάθειές τους.
Το Irish Water χρηματοδοτεί και υποστηρίζει το πρόγραμμα Green-Schools της Ιρλανδίας, το οποίο στοχεύει στην ανάπτυξη συνειδητοποίησης σχετικά με τη διατήρηση των υδάτων τόσο στα σχολεία όσο και στα σπίτια. Στο πλαίσιο των Πράσινων Σχολών, το Irish Water διοργανώνει το πρόγραμμα πρεσβευτών, στο οποίο η κοινότητα ασχολείται άμεσα με τους σπουδαστές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στα θέματα του νερού, της διατήρησης του νερού, της επεξεργασίας και του θαλάσσιου περιβάλλοντος και τους ενθαρρύνει να ενεργούν ως πρεσβευτές στις τοπικές κοινότητες.
Κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής περιόδου, η Αρχή Ηλεκτρισμού και Υδάτων του Ντουμπάι ( DEWA ) διοργάνωσε το πρόγραμμά της «Ας κάνουμε το πράσινο καλοκαίρι» για να προωθήσουμε την ορθολογική χρήση του νερού, καθώς και την ηλεκτρική ενέργεια κατά τη διάρκεια των καυτών μηνών. Το πρόγραμμα, παρείχε στους πελάτες συμβουλές για το πώς να διορθώσουν διαρροές νερού, να εγκαταστήσουν συστήματα άρδευσης στάγδην καθώς και να ενθαρρύνουν τη ρύθμιση των συστημάτων AC σε 24 βαθμούς Κελσίου. Επιπλέον, η ομάδα διατήρησης της DEWA διοργάνωσε διαλέξεις και επιτόπιες επισκέψεις σε κυβερνητικούς οργανισμούς και ιδιωτικές εταιρείες,για την ευαισθητοποίηση σχετικά με τη σημασία της ορθολογικής χρήσης του νερού.
