|
Οι "έξυπνες πόλεις" δε κρίνονται μόνο από τα μεγαλεπήβολα σχέδια, αντιθέτως, οι νέες τεχνολογίες προσφέρουν τη δυνατότητα εξέλιξης των ποιοτικών χαρακτηριστικών στη διαχείριση μικρής κλίμακας τοπικών προβλημάτων, κατά τρόπο που μπορούν να βελτιώσουν αισθητά την καθημερινότητα σε ένα αστικό κέντρο.
Ένα από αυτά τα προβλήματα μικρής κλίμακας, που όμως μπορούν να προκαλέσουν μεγάλης κλίμακα αναστάτωση για αρκετούς συμπολίτες μας, είναι τα λεγόμενα "πασαλάκια" που τοποθετούνται σε κεντρικούς οδικούς άξονες, για να εμποδίσουν το διπλοπαρκάρισμα. Η στόχευση είναι ασφαλώς θεμιτή. Και στο βαθμό που περιορίζουμε το οπτικό μας πεδίο στο... οδόστρωμα, το μέτρο είναι αποτελεσματικό.
Ωστόσο, όταν το οπτικό μας πεδίο διευρύνεται, διαπιστώνουμε , είτε πως το διπλοπαρκάρισμα μεταφέρεται μερικές δεκάδες μέτρα πιο κάτω, είτε πως οι καταστηματάρχες που χρειάζονται ευκολία πρόσβασης στα καταστήματά τους για την φορτοεκφόρτωση προϊόντων, ασφυκτιούν χάνοντας σημαντικές εργατοώρες για την εκφόρτωση εμπορευμάτων από ένα φορτηγό που έχει υποχρεωθεί να σταθμεύσει σε απόσταση 200 μέτρων, πιθανότατα παράνομα.
Στη δε εύλογη παρατήρηση πως θα μπορούσαν οι καταστηματάρχες να αξιοποιήσουν τις προβλεπόμενες για "φορτοεκφόρτωση" θέσεις στάθμευσης που υπάρχουν σίγουρα μπροστά ή σε πολύ μικρή απόσταση από τις επιχειρήσεις τους, δίνεται η εξίσου εύλογη απάντηση, πως αυτές είναι συνήθως κατειλημμένες παράνομα από ΙΧ αυτοκίνητα.
Άρα, έχουμε ένα πρόβλημα, που είτε μπορεί να αντιμετωπιστεί με εντονότερη αστυνόμευση, είτε με τεχνολογικά έξυπνη λύση.
Ποια θα μπορούσε να είναι αυτή; Πασαλάκια, όχι σταθερά στο μέσον του οδοστρώματος μεταξύ των δύο λωρίδων αντίθετης ή παράλληλης φοράς κυκλοφορίας, αλλά βυθιζόμενα που να προστατεύουν τις θέσεις φορτοεκφόρτωσης από την παράνομη κατάληψη, και με πρόσβαση των εγγύς καταστηματαρχών στον κωδικό ενεργοποίησης ή απενεργοποίησης. Η ανάγκη αστυνόμευσης περιορίζεται, στις... πραγματικές δυνατότητες του οικείου Δήμου και οι επιχειρηματίες του αστικού κέντρου, μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους, χωρίς να μεταθέτουν απλώς την κυκλοφοριακή συμφόρηση μερικές δεκάδες μέτρα παρακάτω και χωρίς να χάνουν πολύτιμες εργατοώρες.
Και σε όποιον διατείνεται πως μια τέτοια λύση θα ήταν δαπανηρή, η απάντηση είναι εύκολη: Δεν είναι τόσο δαπανηρή, όσο θα φανταζόταν κάποιος και αποτελεί κυρίως ζήτημα προτεραιοτήτων, βάσει των οποίων διοχετεύονται πόροι σε ενδεχομένως λιγότερες παρεμβάσεις με άμεσο πρακτικό και αισθητικό αποτέλεσμα, ή σε περισσότερα λεγόμενα έργα "βιτρίνας", που όμως μπορεί να στερήσουν πόρους από αναγκαίες πρακτικές λύσεις....
|
