Αγαπητοί συνάδελφοι
Ο στόχος της απολιγνιτοποίησης της ελληνικής οικονομίας μέχρι το 2030, διατηρούμενος στο επίκεντρο του ενεργειακού και περιβαλλοντικού αφηγήματος της χώρας, ουσιαστικά “υπογράφει” και τη διαμόρφωση ενός νομοθετικού πλαισίου που αποσκοπεί στην εξισορρόπηση ανάπτυξης και προστασίας του περιβάλλοντος, με μια φιλοεπενδυτική προσέγγιση.
Κι αυτό διότι, αν η απολιγνιτοποίηση προϋποθέτει την αύξηση της συμμετοχής των ΑΠΕ στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας σε ποσοστό άνω του 60% από το σημερινό 27%, ο στόχος αυτός με τη σειρά του προϋποθέτει μια δυναμική πολιτική προσέλκυσης μεγάλων επενδυτικών κεφαλαίων, που θα χρηματοδοτήσουν μεγάλα ενεργειακά έργα, το κάθε ένα εκ των οποίων θα προσθέτει περισσότερα από 200-250 MW ενέργειας στον “κορβανά” της απολιγνιτοποίησης.
Μελέτες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας προβλέποντας εντυπωσιακή αύξηση της ισχύος των ΑΠΕ στην Ελλάδα την επόμενη δεκαετία με επενδύσεις που θα φτάνουν ή θα ξεπερνούν τα 9 δισεκατομμύρια ευρώ, ουσιαστικά ανέδειξαν ως μονόδρομο την υποχρέωση της πολιτείας να απλοποιήσει τις διαδικασίες έγκρισης και υλοποίησης μεγάλων επενδυτικών σχεδίων, με ένα νομοθετικό πλαίσιο που θα πάψει να καλλιεργεί τον δισταγμό των υποψηφίων επενδυτών και θα αρχίσει αντίθετα να ενθαρρύνει την αποφασιστικότητά τους να εμπιστευθούν το ελληνικό επενδυτικό περιβάλλον, προστατεύοντας ωστόσο το φυσικό περιβάλλον.
Οι μηχανικοί έχουμε κομβικό ρόλο στην επίτευξη της ιδανικής ισορροπίας των δύο αυτών επιδιώξεων.
Η επιστημονική επάρκεια και η επαγγελματική ευσυνειδησία του Έλληνα μηχανικού, μπορεί να αποτελέσει μια ακόμα δικλείδα ασφαλείας, για την ενίσχυση της “πράσινης ανάπτυξης”, τη βιώσιμης ανάπτυξης, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που η Ελλάδα έχει ανάγκη να σταθεί στα πόδια της και να διασφαλίσει την οικονομική της ανεξαρτησία στο διηνεκές.
Και εμείς είμαστε εδώ για να θωρακίσουμε -μεταξύ πολλών άλλων- και το δικαίωμα του Έλληνα μηχανικού, αυτός ο ρόλος του να αναγνωρίζεται…
