Τους αποκαλούν “millennials” ή “Generation Y” και είναι αυτοί που “τρέχουν” ή θα “τρέξουν’ την παγκόσμια οικονομία στα επόμενα χρόνια: οι άνθρωποι ηλικίας 20 έως 34 ετών. Σήμερα πολλοί από αυτούς εξακολουθούν να ζουν στο σπίτι των γονιών τους. Για την ακρίβεια, σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα “Guardian”, o αριθμός των millennials που μένουν ακόμη στο …παιδικό τους δωμάτιο αυξήθηκε κατά 25% μεταξύ 1996 και 2015. Αντίστοιχα, στις ΗΠΑ, ένας στους πέντε ανθρώπους 20-34 ετών εξακολουθεί να συγκατοικεί με τους γονείς του.
Όταν όμως οικογενειακό …καταφύγιο δεν υπάρχει, ποιες είναι οι καλύτερες πόλεις του κόσμου, για να ζήσει ένας νέος άνθρωπος, από άποψη κόστους στέγης, σπουδών και πιθανότητας εύρεσης εργασίας;
Με βάση τον δείκτη YouthfulCities, που έχει ενεργοποιήσει η εταιρεία συμβούλων Decode συγκρίνοντας τα δεδομένα 55 πόλεων (στις οποίες εξέτασε μέχρι και πόσες ώρες χρειάζεται να δουλέψει κάποιος για να αγοράσει μια …δωδεκάδα αβγά), το Βερολίνο κατατάσσεται πρώτο ως προς τα φθηνά ενοίκια (κι αυτό παρότι υπήρξε αύξηση 28% σε αυτά μεταξύ 2007 και 2014).
Σύμφωνα δε με τον δείκτη Numbeo, που καταγράφει και απόλυτους αριθμούς, ένα διαμέρισμα ενός δωματίου στο κέντρο του Βερολίνου έχει ενοίκιο 510 στερλίνων, ενώ το αντίστοιχο στο Λονδίνο στοιχίζει 1680 στερλίνες. Αντίστοιχα, στο Ντάλας το αντίστοιχο μέσο διαμέρισμα ενοικιάζεται προς 860 στερλίνες μηνιαίως και στη Νέα Υόρκη προς περίπου 2000 στερλίνες. Οι Millennials φαίνεται ότι δίνουν βάση σε αυτές τις στατιστικές, γεγονός που επιβεβαιώνεται από το ότι το Ντάλας είναι σήμερα η τρίτη κατά σειρά ταχύτερα αναπτυσσόμενη πόλη στις ΗΠΑ, με μια ζωηρή νεανική κοινότητα. Οι millennials αντιστοιχούν στο 25% του συνολικού πληθυσμού, ένα ασυνήθιστα υψηλό ποσοστό για τα δεδομένα των ΗΠΑ.
Απρόσμενα φθηνή είναι η Ιαπωνία. Στο χαμηλό εύρος ενοικίων στο κέντρο της Οσάκα, ένα διαμέρισμα με ένα δωμάτιο ενοικιάζεται προς 410 στερλίνες τον μήνα. Αποδεικνύεται βέβαια λιγότερο προσιτό από το Τόκιο, λόγω του ότι στην Οσάκα στοιχίζει ακριβότερα ένα δείπνο, μια επίσκεψη στο σινεμά αλλά και τα ταξί.
Προς Γιοχάνεσμπουργκ πλευρά, τα ενοίκια είναι άκρως δελεαστικά, αφού πρόκειται για τη φθηνότερη -από αυτή την άποψη- πόλη της υποσακχάριας Αφρικής, με μέσο ενοίκιο 263 στερλίνων για μια “γκαρσονιέρα”.
Σε ποιο πεδίο το Παρίσι κρατάει την “πρωτιά”;
Πού μπορεί κάποιος να σπουδάσει φθηνά, π.χ. για να πάρει ένα δεύτερο πτυχίο; Με δίδακτρα 27000 στερλινών για τριετείς σπουδές και περικοπές στις υποτροφίες και τα επιδόματα, το Ηνωμένο Βασίλειο έχει βγει από τη λίστα πολλών ξένων σπουδαστών. Ακόμη και οι Βρετανοί -συγκεκριμένα το ένα τρίτο όσων έχουν ηλικία 16 έως 30 ετών- σκέφτονται να πάνε κάπου στο εξωτερικό για να σπουδάσουν. Πού όμως;
Η εταιρεία QS, που δραστηριοποιείται ακριβώς στον τομέα της ανώτατης εκπαίδευσης, δημιούργησε μια λίστα με τις κορυφαίες πόλεις του κόσμου για να σπουδάσει κάποιος. Για το 2016 -και για τέταρτη συνεχή χρονιά- στην κορυφή της λίστας βρίσκεται το Παρίσι, λόγω των διεθνώς αναγνωρισμένων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων του, των χαμηλών διδάκτρων και της ισχυρής παρουσίας εταιρειών που αναζητούν εργαζομένους.
Ίσως θα εκπλήξει κάποιους, αλλά το Τόκιο ξεπερνά τόσο τη Βοστώνη και στο Λονδίνο από άποψη “δραστηριότητας εργοδοτών” (employer activity), ενώ έχει υψηλό σκορ σε σχέση και με το πόσο επιθυμητό είναι ώς προορισμός για σπουδές από τους ίδιους τους φοιτητές. Ίσως αυτό συνδέεται με το γεγονός ότι έχει τη φήμη της πιο ασφαλούς πόλης στον κόσμο, ενώ προσφέρει εξαιρετικά υψηλή ποιότητα ζωής και χαμηλά ενοίκια σε σχέση με το μέσο εισόδημα.
Πού βρίσκεις ευκολότερα τη δουλειά που ψάχνεις;
Ποιες είναι οι καλύτερες πόλεις για να βρει κάποιος δουλειά; Νέα Υόρκη, Λονδίνο και Σαν Φρανσίσκο έχουν τη φήμη. Εχουν όμως και το όνομα; Σύμφωνα με έρευνα της Accelerating Pathways σε 35 πόλεις, αν συνεκτιμούν όλοι οι παράγοντες -ανάπτυξη απασχόλησης, ποιότητας προσφερόμενης εργασίας, ευκολία έναρξης επιχείρησης- η Σιγκαπούρη κατατάσσεται στην πρώτη θέση. Οι Millennials που σπουδάζουν εκεί έχουν τα πρόσθετα οφέλη της δημόσιας περίθαλψης, των υποτροφιών και των προνομιακών σπουδαστικών δανείων. Από την άλλη όμως, η Σιγκαπούρη παραμένει -με βάση τον Economist- από τις ακριβότερες πόλεις του κόσμου και το 60% των νέων που ζουν εκεί δήλωσαν ότι θα ήθελαν να φύγουν στο εξωτερικό για σπουδές. Το Τορόντο είναι δεύτερο στην ίδια λίστα (λόγω και του γεγονότος ότι η πόλη έχει δημοτικό πρόγραμμα βελτίωσης των ευκαιριών εκπαίδευσης) και το Χονγκ Κονγκ τρίτο.
Πολιτισμός και διασκέδαση
Ο πολιτισμός και η διασκέδαση αποτελούν επίσης βασικές παραμέτρους που λαμβάνει υπόψη η “Γενιά Υ”, όταν διαλέγει τόπο διαμονής. Στο Ηνωμένο Βασίλειο για παράδειγμα, σχεδόν ένα στα δύο εισιτήρια που κόβονται στους κινηματογράφους αντιστοιχούν σε θεατές ηλικίας 15-34 ετών (στοιχεία 2014). Στις ΗΠΑ, παρότι τα άτομα της συγκεκριμένης ηλικίας ανέρχονται μόλις στο 10% του συνολικού πληθυσμού, αντιστοιχούν στο 20% των τακτικών “cinemagoers” (των ανθρώπων, δηλαδή, που πηγαίνουν τακτικά στο σινεμά). Για αυτό άλλωστε η Λισαβόνα “τραβάει” πολύ νεαρόκοσμο από το εξωτερικό: εκτός από τα σχετικά φθηνά ενοίκια (345 στερλίνες για μια γκαρσονιέρα), η καλλιτεχνική σκηνή της και η ανθούσα street art λειτουργούν σαν μαγνήτης για τους νέους που θέλουν να ζήσουν μόνιμα σε μια πόλη εκτός της πατρίδας τους. Το Μόντρεαλ, η Μελβούρνη (όπου υπάρχουν 81 θέατρα, 256 ετήσια φεστιβάλ και 1448 πολιτιστικά και ιστορικά αξιοθέατα) και η …Μπογκοτά στην Κολομβία τα πηγαίνουν επίσης πολύ καλά…
Άρθρο με πληροφορίες από τη βρετανική εφημερίδα “The Guardian”
Διαβάστε ΕΔΩ το πρωτότυπο άρθρο (αγγλική γλώσσα) όπου υπάρχουν επίσης πληροφορίες για τα μέσα μαζικής μεταφοράς και την κινητικότητα, για την ανεκτικότητα απέναντι στους ξένους και την ανοχή του διαφορετικού και πολλές ακόμη ενδιαφέρουσες πληροφορίες
