Το Λιμάνι και η Διεθνής Έκθεση, πυλώνες ανάπτυξης για τη Χώρα

Δεν ξέρω πόσες φορές, οι προηγούμενοι πρόεδροι και εγώ προσωπικά, έχουμε επισημάνει σε υπομνήματα και έχουμε τονίσει σε ομιλίες και συναντήσεις ότι το Λιμάνι και η Διεθνής Έκθεση είναι πυλώνες ανάπτυξης. Όχι μόνο για τη Θεσσαλονίκη και την ενδοχώρα της ως Μητρόπολη, αλλά για τη Χώρα.
Άλλες τόσες φορές έχουμε προσπαθήσει με επιστημονική τεκμηρίωση, επιχειρήματα και προτάσεις είτε να δώσουμε μια ώθηση στους μηχανισμούς του Κράτους είτε να άρουμε την εγγενή τάση των συμπολιτών μας να μετατρέπουν κάθε σοβαρό εγχείρημα σε debate διαρκείας.
Τα έργα του 6ου Προβλήτα και η διασύνδεση του Λιμένα με τα δίκτυα μεταφορών, αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα αναπτυξιακής υποδομής, που αν και εντελώς απαραίτητη έχει περιέλθει σε δίνη καθυστερήσεων. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να επαναλάβουμε τη σημασία του έργου για την ανάπτυξη, το εμπόριο, τις μεταφορές, την προσέλκυση επενδύσεων καινοτομίας και επιχειρηματικότητας.
Με αντίστοιχο κίνδυνο καθυστερήσεων φλερτάρει και το εγχείρημα της ανάπλασης του εκθεσιακού κέντρου στην καρδιά της πόλης και της δημιουργίας ενός μεγάλου μητροπολιτικού πάρκου. Υπενθυμίζουμε ότι όταν ξεκίνησε αυτή η διαδικασία, με το ΤΕΕ/ΤΚΜ σε πρωτεύοντα ρόλο, ο στόχος ήταν να έχει ολοκληρωθεί το έργο το 2026, για τα 100 χρόνια της Έκθεσης.
Η κυβέρνηση δηλώνει αποφασισμένη να προχωρήσει το εγχείρημα, αλλά πρέπει αυτό να εκφραστεί και έμπρακτα, με επιτάχυνση διαδικασιών και χρηματοδοτήσεων. Όπως άλλωστε αναφέραμε στο φετινό Υπόμνημα, η ευθύνη για τις καθυστερήσεις των δύο αυτών έργων δεν βαρύνει άμεσα την Κυβέρνηση, υπάρχει όμως η δυνατότητα με ανάληψη κατάλληλης δράσης και πρωτοβουλιών εκ μέρους της να αρθούν.
Επιπλέον η Θεσσαλονίκη έχει ανάγκη να βλέπει όσα αρχίζουν, κάποτε να τελειώνουν. Και θα πρέπει πρώτα η ίδια η πόλη να στείλει το μήνυμα ότι δεν έχει άλλο χρόνο να χάσει σε νέα σήριαλ αντιπαραθέσεων, ανάλογα εκείνου του Σταθμού Βενιζέλου…