Η Φλόριντα ανταγωνίζεται τη νότια Καλιφόρνια ώς το πιο επινοητικό και πληθωρικό εργαστήριο αστικών τάσεων των ΗΠΑ -κι όχι μόνο. Το αμερικανικό κίνημα της νέας αστικοποίησης (new urbanism) ξεκίνησε από εδώ, παράγοντας δύο οικισμούς, που επιχείρησαν να ενσωματώσουν την ουσία αυτού που αποκαλείται “η Αμερική της μικρής πόλης” (small town America): τον οικισμό “Seaside”, που χρησιμοποιήθηκε ώς το σκηνικό για την ταινία “The Truman Show” και τον “Celebration” που κατασκευάστηκε από τη Walt Disney Company. Σύμφωνα με τον Economist, για όποιον θέλει να περάσει τη σύνταξή του παίζοντας γκολφ, δεν υπάρχει καλύτερο μέρος στον κόσμο από τον οικισμό “The Villages”, μια τεράστια κοινότητα συνταξιούχων με …48 γήπεδα.
Σήμερα όμως, η νέα δυνατή τάση στη νότια Φλόριντα δεν είναι τα γήπεδα γκολφ, ούτε οι πόλεις ρετρό, αλλά κάτι άλλο: τα ετοιμοπαράδοτα κέντρα πόλεων (ready-made city centers), που συγχωνεύουν τα αμερικανικά προάστια με αυτό που οι αγγλόφωνοι αποκαλούν “downtown’.
Οδηγώντας κάποιος προς τον νότο για περίπου μισή ώρα με αφετηρία το “Sunrise”, ένα άλλο οικιστικό σύνολο με μητροπολιτικό αέρα, θα φτάσει στο υπό κατασκευή City Place Doral, ένα τέτοιο κέντρο. Δύο ακόμη αντίστοιχα κέντρα ‘πόλεων”, με ακόμη ψηλότερους πύργους, το Miami Worldcenter και το Brickell City Center στα περίχωρα του κεντρικού Μαϊάμι.
Όλες αυτές οι αναπτύξεις συνδυάζουν τα καλά του προαστίου με εκείνα του κέντρου: δρόμους για αγορές, που μπορείς να τους περπατάς με την άνεσή σου, γραφεία και σπίτια. Ενίοτε δε, και οι τρεις αυτές χρήσεις συνυπάρχουν στον ίδιο ουρανοξύστη! Σαν μανιτάρια, αναπτύξεις του είδους ξεφυτρώνουν σε διάφορες αμερικανικές πολιτείες.
Οι κατασκευαστές τα αποκαλούν “μικτής χρήσης” (mixed-use), χρησιμοποιώντας έναν όρο που λίγα φανερώνει για αυτό που επιδιώκουν να δημιουργήσουν. Στην ουσία ο στόχος είναι η δημιουργία αστικών πυρήνων σε περιοχές όπου δεν υπάρχουν. Έτσι, ενώ οι οικισμοί του κινήματος της νέας αστικοποίησης κατασκευάζονται γύρω από το ιδεώδες της μικρής πόλης, αυτοί πουλάνε την ιδέα της “ζωής στη μεγάλη πόλη”(big town life) σε περιοχές όπου κάτι τέτοιο δεν υπάρχει. Για αυτό άλλωστε και τα ονόματά τους συνδυάζουν λέξεις όπως “metro”, “city” και “center”.
Kατά τον Robert Bruegmann, ειδήμονα σε θέματα αστικοποίησης στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις, τα κέντρα των αμερικανικών πόλεων και τα προάστιά τους σύντομα θα μοιάζουν το ένα με το άλλο. Κι όχι μόνο εξαιτίας αυτής της νέας τάσης, αλλά και επειδή τα προάστια όλο και πυκνώνουν, ενώ οι πυρήνες των πόλεων γίνονται πιο πράσινοι και καθαροί και ενίοτε πιο αραιοκατοικημένοι.
Σε κάθε περίπτωση, γράφει ο Economist, το να δημιουργείς τη μορφή του αστικού χώρου δεν είναι το ίδιο με το να δημιουργείς μια πόλη. Οι πόλεις υποτίθεται ότι είναι κοσμοπολίτικες και γεμάτες εκπλήξεις, ότι αλλάζουν με απρόσμενους τρόπους. Οι νέοι αυτοί οικισμοί, αντίθετα, με τον τρόπο που οικοδομούνται είναι απρόσιτοι για τους φτωχούς. Κι αυτό από μόνο του τούς στερεί ένα βασικό χαρακτηριστικό της ταυτότητας κάθε πόλης: την ποικιλομορφία…
Άρθρο με πληροφορίες από τον Economist
Θέλετε περισσότερη τροφή για σκέψη;
Περάστε μια βόλτα από ΕΔΩ
