Της Δώρας Μάνου, αρχιτέκτονος-μηχανικού, μέλους της Δ.Ε. του ΤΕΕ/ΤΚΜ
Μεγάλη θλίψη αισθάνθηκα όταν πληροφορήθηκα τον θάνατο του ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΥ του σεβαστού δασκάλου μου …
Για να περιγράψει κάνεις την πεφωτισμένη προσωπικότητά του και το έργο αυτού του ανθρώπου πρέπει να γράφει ατελείωτα κείμενα.
Εγώ θα καταθέσω λίγα λόγια καρδιάς για τον άνθρωπο και δάσκαλό μου….
Στη δεκαετία του 1970 , στην Αρχιτεκτονική Σχολή του ΑΠΘ οι καθηγητές και οι φοιτητές – φοιτήτριες είχαν την σωστή σχέση, βασισμένη στον σεβασμό, στην ευπρέπεια, και στις ανθρώπινες αξίες….
Στην πανεπιστημονική κοινότητα ο καθηγητής ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ κυριαρχούσε με την εμβληματική παρουσία του …
Προσπαθούσε ν’ ανυψώσει με τη διδασκαλία του το πνευματικό επίπεδο και την επίδοση της νέας γενιάς. Η διατύπωση της σκέψης του ήταν σαγηνευτική.
Άπειρες οι εργασίες του, που στηρίζονταν σε αποτυπώσεις των αρχιτεκτονημάτων, πρωτότυπες, καμωμένες από τους σπουδαστές το καλοκαίρι, πάντα κάτω από την δική του επίβλεψη και βοήθεια…
Όλα τα ανωτέρω αποτέλεσαν και αποτελούν υλικό μελέτης σημαντικό για κάθε ερευνητή της λαϊκής μας τέχνης, την οποία λάτρεψε.
Τα κείμενα που τις συνοδεύουν περιέχουν μαρτυρίες ενδιαφέρουσες για τα ήθη και τα έθιμα της περιοχής, τα υλικά και τους τρόπους κατασκευής, τους τεχνικούς ορούς και την αισθητική των έργων.
Παράλληλα οι αποτυπώσεις εκκλησιαστικών μνημείων της βυζαντινής εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής, αλλά και προγενέστερων μνημείων, όπως η ΡΟΤΟΝΤΑ φέρουν τη σφραγίδα της δίκης του έρευνας και τεκμηριωμένης μελέτης…
Η ερευνητική ματιά του και η αγάπη του για την επιστήμη κυριάρχησε από άκρη σε άκρη της Ελλάδας που αγαπούσε βαθιά, και της οποίας τον πολιτισμό και την ιστορία προσπαθούσε ν’ αναδείξει με πλούσια τεκμηρίωση.
Την ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ μας την λάτρεψε, την μετουσίωσε σε γενέτειρά του, τον δε μακεδονικό πολιτισμό και την μακεδονική αρχιτεκτονική τα γνωστοποίησε με τα κείμενα του μέσα και έξω από τα σύνορα της ΕΛΛΑΔΑΣ.
Με την πένα, την γραφίδα και τη γνώση του χαρισματικού αυτού ανθρώπου, αναπτύχθηκε μέσα μας η αγάπη για την επιστήμη της αρχιτεκτονικής.
Αυτό πέτυχε ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ, γιατί πίστευε. ότι για να ανυψωθεί το πνευματικό επίπεδο και η απόδοση της νέας γενιάς πρέπει να της δείξουμε, πως σε κάθε στιγμή μπορεί κάτι να προσφέρει στην επιστήμη, όταν με αγάπη επιδίδεται στο έργο της , διότι κάθε σπουδή όταν είναι πραγματική, δεν αποτελεί μόνο μάθηση έτοιμων γνώσεων, αλλά και έρευνα προς κατάκτηση νέων.
Σ’ ευχαριστώ για όλα όσα μου έμαθες, και για τις αξίες που ενστάλαξες στην ζωή μου μεγάλε ΔΑΣΚΑΛΕ… Θα σε θυμάμαι πάντα…
