την Κυριακής Διαβολίτση, Τοπογράφου Μηχανικού Η τοπογραφία αποτελούσε πάντα αναπόσπαστο κομμάτι του μηχανικού καθώς η χαρτογράφηση και η αποτύπωση του χώρου ήταν και συνεχίζει να είναι καθοριστική για κάθε είδους κατασκευαστικό έργο. Συνεπώς η εξέλιξή της και ο προσδιορισμός της ως επιστήμη κρίθηκε αναγκαία. Στην κλασική τοπογραφία, όπως αποκαλούμε σήμερα, η χρήση των οργάνων όπως

Market-ing+Market-eng=Market-win.

του Ιωάννη Κ. Τσιτσόπουλου*, ΑΤΜ. Η στρατηγική εστίασης και ο εγκλωβισμός για πολλά χρόνια, των μερών της αλυσίδας αξίας του κλάδου των Μηχανικών (ΤΕΕ, Μηχανικοί, Πολυτεχνεία) στη λογική της αποκλειστικής σύνδεσης της επαγγελματικής τους δραστηριότητας και απασχόλησης με το αμιγώς τεχνικό αντικείμενο των σπουδών τους (ελέω της διαχρονικής διοχέτευσης τεράστιου ύψους κοινοτικών κονδυλίων σε έργα

Με άλλοθι τη…νομιμότητα!

του Δημήτρη Μήτρου* Προετοιμαζόμουν πρόσφατα για ένα επαγγελματικό θέμα σε συνεργασία με το νομικό σύμβουλο της εταιρείας μας, την υποβολή ένστασης σε ένα συνοπτικό διαγωνισμό, στον οποίο συμμετέχουμε πιο πολύ για λόγους αρχής, μια και θεωρώ σίγουρο ότι θα απορριφθούμε για “τυπικούς”… λόγους. Η “σιγουριά” μου αυτή πηγάζει από την μέχρι σήμερα πορεία της “διαγωνιστικής” 

Μητροπολιτικό Πάρκο Παύλου Μελά

Απόδοση σε κοινή χρήση του ΜΠΠΜ: Βασικές κατευθύνσεις Πρόδρομος Νικηφορίδης, Επιστημονικός Σύμβουλος Δημάρχου  Η απόδοση του πρώην στρατοπέδου Παύλου Μελά σε κοινή χρήση και η δημιουργία του πάρκου είναι το τρίτο πιο σημαντικό γεγονός στη νεώτερη πολεοδομική ιστορία της Θεσσαλονίκης. Ο επανασχεδιασμός της Θεσσαλονίκης από τον Ερνέστ Εμπράρ μετά την πυρκαγιά ήταν το μεγαλύτερο γεγονός,

Δασικοί χάρτες “εν Ελλάδι”

των Κυριακής Διαβολίτση, τοπογράφου μηχανικού και Στέργιου Διαμαντόπουλου, δασολόγου Η  σύνταξη, ανάρτηση και κύρωση των Δασικών Χαρτών της χώρας μας είναι ένα από τα σπουδαιότερα θέματα της σύγχρονης ελληνικής πολιτείας για πολλούς λόγους, με σπουδαιότερους: Την καταγραφή και αποτύπωση της δημόσιας και μη δημόσιας περιουσίας Την  απογραφή και προστασία του φυσικού μας πλούτου και της
του Δημήτρη Μήτρου* Ο νόμος 4412/16 (Δημόσιες Συμβάσεις Έργων, Προμηθειών και Υπηρεσιών (προσαρμογή στις Οδηγίες 2014/24/ΕΕ και 2014/25/ΕΕ) , είναι μια ακόμη προσπάθεια για τον εκσυγχρονισμό των διαδικασιών ανάθεσης και εκτέλεσης των δημοσίων συμβάσεων, με διαφάνεια και σύμφωνα με όσα ορίζουν οι σχετικές Ευρωπαϊκές Οδηγίες. Σε γενικές γραμμές κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, παρά το
του Δημήτρη Μήτρου-μέλους της ΔΕ/ΤΕΕ ΤΚΜ και συνδέσμου της με τη μόνιμη επιτροπή επαγγελματικών θεμάτων του τμήματος. Διαβάζω ότι ο πρόεδρος του ΤΕΕ, δήλωσε για τη ρύθμιση του νέου νομοσχεδίου που επιτρέπει την έκδοση της οικοδομικής άδειας με ευθύνη του μηχανικού, “ότι συμφωνεί με τη φιλοσοφία της ρύθμισης, όμως δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις εφαρμογής της”.
του Ιωάννη Κ. Τσιτσόπουλου*, ΑΤΜ Αδιαμφισβήτητα  οι υποδομές αποτελούν τον κυρίαρχο παράγοντα οικονομικής υπόστασης μίας χώρας. Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη μας τους ορισμούς του ΟΟΣΑ1 και της Παγκόσμιας Τράπεζας2  καταλαβαίνουμε γιατί το μεγαλύτερο ποσοστό των δημοσίων επενδύσεων που χρηματοδοτήθηκαν από τα Διαρθρωτικά Ταμεία της ΕΕ, αφορούν στον τομέα των υποδομών στο πλαίσιο εφαρμογής της πολιτικής
Οι ουτοπίες ήταν οι ουτοπίες των πόλεων. Από το ξεκίνημά τους.1   Δημήτρης Μάνιος,  Δρ Αρχιτέκτων Απόσπασμα από το βιβλίο: Αρχιτεκτονικός σχεδιασμός και προηγμένη τεχνουργία, Futura, Αθήνα 2013, σ. 228-231.   Στην Ελλάδα, τη δεκαετία του ’50, εν μέσω της αναζωπύρωσης σε παγκόσμια κλίμακα του ενδιαφέροντος για την κατασκευή τεχνικά άρτιων ουτοπικών μοντέλων, ο Τ.
Άρθρο του Σωτήρη Μυλωνά * Το πρόβλημα της διαχείρισης των “απορριμμάτων” δεν είναι μόνο εργασιακό. Είναι θέμα νοοτροπίας, αντίληψης και γενικότερης παιδείας. Τα “απορρίμματα”, τα σκουπίδια όπως τα λέμε, σήμερα αντιμετωπίζονται ως πρόβλημα και όχι ως ευκαιρία. Ο σημερινός τρόπος συλλογής τους παραβιάζει τις ζωές μας και «ασελγεί» στο δημόσιο χώρο. Τις εικόνες με τους