του Δημήτρη Μήτρου*
Ο νόμος 4412/16 (Δημόσιες Συμβάσεις Έργων, Προμηθειών και Υπηρεσιών (προσαρμογή στις Οδηγίες 2014/24/ΕΕ και 2014/25/ΕΕ) , είναι μια ακόμη προσπάθεια για τον εκσυγχρονισμό των διαδικασιών ανάθεσης και εκτέλεσης των δημοσίων συμβάσεων, με διαφάνεια και σύμφωνα με όσα ορίζουν οι σχετικές Ευρωπαϊκές Οδηγίες. Σε γενικές γραμμές κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, παρά το γεγονός ότι χρειάζεται ακόμη αρκετή δουλειά σε θεσμικό επίπεδο, για να γίνει πλήρως εφαρμόσιμος.
Όμως η πολύμηνη καθυστέρηση στις αναθέσεις μελετών και έργων, λόγω των νομοθετικών αλλαγών, που έχει φτάσει πολλούς ελεύθερους επαγγελματίες και τεχνικές επιχειρήσεις στα όριά τους, δίνει σιγά σιγά τη θέση της σε μια ακόμη προβληματική κατάσταση που οφείλεται σε δύο παράγοντες.
Από τη μια έχουμε, ήδη και όπως και στην εφαρμογή όλων των σχετικών νόμων διαχρονικά, προσπάθειες για την καταστρατήγηση των διατάξεων του, με φωτογραφικούς όρους και επιλεκτική ερμηνεία των όρων συμμετοχής στις διαγωνιστικές διαδικασίες και από την άλλη κάποιες αρμόδιες τεχνικές υπηρεσίες και ελεγκτικοί μηχανισμοί ερμηνεύουν τις διαδικασίες του νέου νόμου με μια αυστηρή, σχεδόν τιμωρητική αντίληψη, που σίγουρα δεν υπάρχει στο πνεύμα των συντακτών των σχετικών Ευρωπαϊκών Οδηγιών, με τις οποίες ο Ν. 4412/26, εναρμονίζει το νομοθετικό μας πλαίσιο, για την ανάθεση και εκτέλεση των δημοσίων συμβάσεων.
Και ενώ στην πρώτη περίπτωση, αυτή των φωτογραφικών όρων δεν χρειάζεται να γίνω πιο αναλυτικός, τι είχες Γιάννη… , στη δεύτερη περίπτωση θα ήθελα να σταθώ λίγο παραπάνω και να αναφέρω ενδεικτικά τις ακόλουθες παρατηρήσεις:
1. Η χώρα μας βιώνει μια μεγάλη οικονομική κρίση εδώ και τουλάχιστον 9 χρόνια, συνεπώς είναι αυτονόητο, οι όροι της χρηματοοικονομικής επάρκειας και της τεχνικής καταλληλότητας σε ότι αφορά το ύψος των αμοιβών των εκτελεσμένων συμβάσεων, των διαγωνισμών μας, δεν μπορούν να έχουν τα ίδια οικονομικά μεγέθη των άλλων Ευρωπαϊκών Χωρών.
2. Η νέα νομοθεσία έχει ως απαίτηση, όπως και η προηγούμενη , οι διαγωνιζόμενοι, να μην έχουν υποπέσει σε διάφορα παραπτώματα και να είναι φορολογικά και ασφαλιστικά ενήμεροι. Να διαθέτουν δηλαδή κατά τη διαγωνιστική διαδικασία κάποιες συγκεκριμένες ιδιότητες που θα μπορούν να τις αποδείξουν με κάθε δυνατό τρόπο και όχι να επιδίδονται σε ένα συνεχές σαφάρι συλλογής βεβαιώσεων και ενημεροτήτων, ειδικά από φορείς όπως ο ΕΦΚΑ, στον οποίο επικρατεί ένα υπηρεσιακό χάος.
3. Θα πρέπει να υπάρχει ένας ενιαίος τρόπος αντιμετώπισης όλων των περιπτώσεων αποκλεισμού διαγωνιζομένων, από όλες τις επιτροπές διαγωνισμού, που πάρα την έκδοση σχετικών εγκυκλίων, αυτή τη στιγμή δεν έχει ακόμη διαμορφωθεί.
Η πολιτεία, το ΤΕΕ και οι σύλλογοι-σύνδεσμοι των μελετητών και των εργοληπτών, θα πρέπει να συνεργασθούν το επόμενο διάστημα, συντονισμένα για να αντιμετωπισθούν τα παραπάνω προβλήματα και όλοι οι διαγωνισμοί στην Επικράτεια να γίνονται με τα ίδια μέτρα και τα ίδια σταθμά.
*Ο Δημήτρης Μήτρου είναι μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ/ΤΚΜ και σύνδεσμός της με τη Μόνιμη Επιτροπή Επαγγελματικών Θεμάτων
