Του Βαγγέλη Μωυσή
Τι ωραία ιδέα αυτή που υλοποιείται τούτες τις μέρες στη Νέα Υόρκη…
Αναφέρομαι στην «κατάληψη» του Μετρό της πόλης, από τον David Bowie με την διαδραστική έκθεση “David Bowie is” σ’ ένα από τα πιο cult σημεία της πόλης, το περίφημο “subway” με το οποίο ταυτίστηκε.
Ο σταθμός Μπρόντγουεϊ-Λαφαγιέτ γέμισε με αφίσες του καλλιτέχνη από διάφορες στιγμές της καριέρας του, ενώ τοποθετήθηκε και ένας χάρτης της περιοχής με τον τίτλο: «Bowie’s Neighborhood Map», που αποτυπώνει σημεία ενδιαφέροντος συνδεδεμένα με τον αείμνηστο καλλιτέχνη.
Σκεφτείτε πόσες δυνατότητες ανοίγονται και στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη (αν και όταν ολοκληρωθεί το μετρό). Οι σταθμοί περνούν από γειτονιές… Γειτονιές συνδεδεμένες με πολυάριθμες προσωπικότητες, που η ιστορία τους, αποτελούν μέρος της ιστορίας, του πολιτισμού, των… στιγμών της ανθρωπιάς των πόλεων.
Σκεφτείτε… Πόσα αφιερώματα, πόσες όμορφες ευκαιρίες ένταξης των σταθμών της βαρετής αναμονής, σε μια διαδραστική διαδικασία μνήμης των παλαιοτέρων, ή γνωριμίας των νεότερων με την ιστορία της πόλης τους, μέσα από τα πρόσωπα που την περπάτησαν, την έζησαν και λίγο πολύ τη διαμόρφωσαν…
Οι πόλεις, είναι οι άνθρωποι. Πολύ περισσότερο οι άνθρωποι, σε σχέση με ο,τιδήποτε άλλο.
Οι σταθμοί του μετρό, μπορούν να αποτελέσουν «σχολεία» με τρόπο διαδραστικό, ζωντανό, θερμό. Με ενδιαφέρον για τους νέους… Να γίνουν σταθμοί, στις διαδρομές των πιο σημαντικών ανθρώπων της πόλης. Των ανθρώπων που οφείλουμε να γνωρίζουμε….
Διότι ναι, ωραία και σημαντικά τα αρχαία… Αλλά, αρχαία… Λίγη φαντασία please…