Search
Close this search box.

Οι πόλεις ακριβαίνουν κι αυτό έχει συνέπειες: άρθρο του Νομπελίστα οικονομολόγου Robert J. Shiller

Πηγή φωτογραφίας: Mstyslav Chernov

Η οικονομική ανισότητα συνήθως μπορεί να μετρηθεί όταν συγκρίνει κάποιος τα εισοδήματα των νοικοκυριών σε μια χώρα. Υπάρχει ωστόσο και ένα διαφορετικό είδος ανισότητας: αυτό που σχετίζεται με το πόσο προσιτές είναι οι τιμές της κατοικίας μεταξύ των διάφορων πόλεων στην ίδια χώρα. Η επίδραση της ανισότητας αυτού του είδους δεν είναι λιγότερο ανησυχητική από εκείνη του ανοίγματος της ψαλίδας μεταξύ των εισοδημάτων, παρατηρεί ο Νομπελίστας οικονομολόγος Robert J. Shiller, καθηγητής του  Yale University και συνδημιουργός του δείκτη  Case-Shiller για τις τιμές των σπιτιών στις ΗΠΑ.

Σε πολλά από τα αστικά κέντρα της υφηλίου, τα σπίτια γίνονται απαγορευτικά ακριβά για τους ανθρώπους με μεσαία εισοδήματα. Καθώς δε οι τιμές του real estate αυξάνονται, κάποιοι κάτοικοι ενδέχεται να αναγκαστούν να μετακομίσουν από περιοχές όπου παραδοσιακά έμεναν.

Οι επιπτώσεις όλου αυτού, σημειώνει ο Shiller σε άρθρο του για το euronews, δεν είναι απλά και μόνο οικονομικές. Άνθρωποι ίσως αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τις περιοχές όπου έζησαν ολόκληρη τη ζωή τους, χάνοντας μακροχρόνιες φιλίες , ενώ και οι ίδιες οι πόλεις κινδυνεύουν να απολέσουν την ταυτότητά τους ή και τον ιδιαίτερο τοπικό πολιτισμό τους, αν πολλοί από τους παραδοσιακούς κατοίκους τους υποχρεωθούν ταυτόχρονα σε αναγκαστική -εσωτερική- μετανάστευση λόγω των υψηλών τιμών. Ταυτόχρονα, αν οι τόποι κατοικίας των ανθρώπων με διαφορετικά εισοδήματα χωρίζονται πλέον σε γεωγραφικές ζώνες, οι εισοδηματικές ανισότητες θα μπορούσαν να επιδεινωθούν, να υπάρξει κίνδυνος κοινωνικής πόλωσης ή ακόμη και συρράξεων/ταραχών.

Σύμφωνα με την έρευνα Demographia International Housing Affordability, που κάλυψε 92 πόλεις σε εννέα χώρες, στο τέλος του 2016 το Χονγκ Κονγκ είχε τα λιγότερο προσιτά -σε οικονομικούς όρους- σπίτια. Τα επιτόκια των ενυπόθηκων δανείων είναι μεν χαμηλά στο Χονγκ Κονγκ, αλλά δεν είναι μηδενικά, οπότε η πιθανότητα αγοράς ενός σπιτιού ουσιαστικά μηδενίζεται. Στη λίστα με τα λιγότερο προσιτά σπίτια ακολουθούν το Σίδνεϊ, το Βανκούβερ, το Οκλαντ, το Σαν Χοσέ/Silicon Valley, η Μελβούρνη, το Λος Άντζελες, το Λονδίνο και το Τορόντο. Παρότι ιδιαίτερα ελκυστική ώς τόπος κατοικίας, η Νέα Υόρκη έχει πιο προσιτές τιμές, ενώ το ίδιο ισχύει για το Μόντρεαλ, τη Σιγκαπούρη, το Τόκιο, τη Γιοκοχάμα και το Σικάγο.


Άρθρο με πληροφορίες από το
Euronews

Διαβάστε όλο το άρθρο του Robert J. Shiller ΕΔΩ